Ropczyce: pogranicze Pogórza Środkowobeskidzkiego i Kotliny Sandomierskiej

Tego szukamy w Ropczycach

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Ropczyce, Ropczyce praca, pogoda Ropczyce, urząd pracy Ropczyce, hotel Ropczyce, centrum kultury Ropczyce.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Ropczycach, tutaj możesz przeczytać kilka słów o ich historii.

---

Najstarsza informacja o Ropczycach pochodzi z 1252 r., kiedy komes Teodor podarował cystersom w Szczyrzycu sól z tej miejscowości. Dzięki korzystnej lokalizacji 3 marca 1362 r. osada otrzymała lokację na prawie niemieckim, co zapewniło jej autonomię miejską i sąd wójtowski-ławniczy. Władzę nad miastem sprawowali wójtowie ropczyccy, którzy mieli istotny wpływ na jego historię. Mimo to, nadzór nad funkcjonowaniem zajmowała rada miejska złożona z burmistrza i czterech rajców. Rada ta nadzorowała handel, rzemiosło, pobór podatków, ochronę przeciwpożarową i gotowość do obrony przed zagrożeniem z zewnątrz. Wybierano ją na roczną kadencję, a obradowała wspólnie z rajcami z poprzedniego okresu oraz starszymi cechów.

Od XIV do XVI wieku Ropczyce doświadczały pomyślnego rozwoju. W 1485 r. Kazimierz Jagiellończyk udzielił przywileju, umożliwiającego pobieranie myta od kupców i furmanów przemieszczających się przez miasto. W XV wieku pojawił się ruch sukienników, a sukna ropczyckie zyskały sławę dzięki wysokiej jakości. Miasto było znane również z różnorodnych rzemieślników, takich jak szewcy, bednarze, kowale, młynarze, piekarze i piwowarzy. Odbywano także dwa jarmarki. W 1504 r. Ropczyce zostały spalone przez tatarskie hordy, jednak król Aleksander Jagiellończyk zwolnił je na 10 lat od wszelkich opłat, aby pomóc w odbudowie.

W latach 1540–1589 wójtostwo ropczyckie było kontrolowane przez rodzinę Mieleckich, których interesy często kolidowały z aspiracjami mieszczan. Druga połowa XVI wieku charakteryzowała się dominacją polityczną i ekonomiczną szlachty.

W XVII wieku rozwój gospodarczy Ropczyc uległ zahamowaniu. Wojny tego stulecia spowodowały wzrost liczby opuszczonych miejsc, gdyż część mieszkańców uciekła z powodu obciążeń finansowych, zadłużenia lub grabieży dokonywanych przez obce i rodzime wojska.

W XVII i XVIII wieku miasto doświadczyło licznych klęsk żywiołowych, takich jak pożary, głód i epidemie. W okres rozbiorów Ropczyce wkroczyły osłabione i gospodarczo zrujnowane. W 1772 r. region ropczycki został podporządkowany austriackiemu panowaniu. W latach 1773–1775 Austriacy utworzyli 6 cyrkuli i 59 okręgów w Galicji. Ropczyce i okolice zostały włączone do cyrkułu pilźnieńskiego, a następnie jasielskiego.

W XIX wieku życie w mieście toczyło się spokojnie. Katolicka ludność utrzymywała się z uprawy małych działek ziemi, podczas gdy Żydzi zajmowali się handlem i rzemiosłem. Chłopi byli w najtrudniejszej sytuacji. W 1855 r. utworzono powiat ropczycki, który został częścią cyrkułu tarnowskiego. Obszary dworskie zostały oddzielone od miast i gmin wiejskich. Ropczyce stały się także siedzibą powiatowego sądu.

Pod koniec XIX wieku nadeszły bodźce sprzyjające rozwojowi. W powiecie zaczęło się rozwijać przemysł. Cukrownie zostały wybudowane w Górze Ropczyckiej i Sędziszowie, a gorzelnie działały przy wszystkich dworach. Nastąpiły istotne zmiany w stylu ubioru, zwyczajach i życiu codziennym zarówno mieszczan, jak i ludności wiejskiej. W 1894 r. utworzono oddział Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, skupiający około 100 członków. W tym samym czasie nasilała się emigracja zarobkowa.

W 1956 r. Ropczyce ponownie stały się siedzibą władz powiatowych. Powstały nowe zakłady przemysłowe, placówki służby zdrowia, edukacyjne i usługowe. Powiat ropczycki został ponownie ustanowiony w 1999 r.

---

Nie przegap najważniejszych informacji